قوانین بنیادی طب هومیوپاتی

قوانین بنیادی طب هومیوپاتی :

قانون مشابه‌ها:
هرگونه مواد بروز دهنده علائم بیماری در مقادیر اندک قادر به درمان همان بیماری خاص می‌باشند.

قانون داروی منحصر:
تنها مؤثرترین داروی بکار رفته در درمان بیماری خاصی است که قانون اول به نحو چشمگیری در مورد آن صدق می‌کند.

قانون غلظت کم:
رقیق‌سازی داروی موردنظر تا به‌وسیله عملکرد تکان دادن و توان دار کردن،مؤثرتر گردد.

قانون تثبیت:
روشی است که تحت آن‌یک ماده ویژه برای تعیین میزان توان درمانی مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا در مجموعه اطلاعات دارویی ثبت گردد.

مراحل گام‌به‌گام درمانی طب هومیوپاتی؛

تهیه شناسنامه بهداشتی:
به دلیل آنکه هر فردی بتواند به هنگام مراجعه به درمانگران کل‌نگر پزشکی آن‌ها را در طراحی یک شیوه مناسب در پیشگیری،شناخت و درمان یاری دهد؛می‌بایست سابقه تغذیه‌ای،محیط زیستی و بیماری‌هایی که درگذشته به آن‌ها دچار شده است و حتی آسیب‌های روان_تنی و استرس‌های تأثیرگذار را در این شناسنامه بگنجاند و شاید بتوان این مرحله را نخستین گام در درمان هر نوع بیماری دانست.
کسب اطلاعات به‌منظور درج در شناسنامه بهداشتی توسط روانشناسان و درمانگران متخصص با استفاده از پرسش و پاسخ کتبی و شفاهی صورتت می‌گیرد.البته جهت آگاهی جامع‌تر از موقعیت بدن فیزیکی،در این شناسنامه آزمایش نوتری اسکن خون نیز می‌بایست انجام گیرد.

تثبیت دارویی:
در این مرحله درمانگر با دریافت اطلاعات کافی از شناسنامه بهداشتی و آشنایی با ماهیت ذهنی و روانی فرد مراجعه‌کننده،داروی مناسب او را در نظر می‌گیرد تا پس از سه الی چهار هفته نتایج حاصله از آن را دریابد و به‌اصطلاح با توجه به علائم دیگر بداند که آیا داروها یا همان تیر انرژی،دقیقاً به هدف خورده است یا خیر؟ ازجمله نشانه‌های صحیح بودن دارو به‌قرار زیر است:

علائم بیماری تشدید شود و نه آنکه علائم تازه‌ای بروز دهد.
بروز علائمی همچون اسهال،آبریزش بینی،عطسه و به‌ندرت استفراغ،آنژین گلو،سرفه،بثورات پوستی،شبه زکام بدون درد و کوفتگی و عدم وجود تب و در برخی افراد جوش زدن بدن.
برخی آنتی دوت۲ نشود و روند درمان متوقف نگردد.
مدت‌زمان عملکرد دارو افزایش یابد.
علاوه بر موارد فوق قوانین هرینگ نیز باید درروند درمان بنا بر اصول مدیریت درمان که در بخش‌های بعدی ذکر خواهد شد،رعایت گردد.

عود علائم بیماری:
در ابتدای استفاده از داروهای هومیوپاتی،در بیمار،اختلالاتی بروز می‌کند که این پدیده را عود علائم بیماری می‌نامند.این علائم ناشی از سابقه بیماری‌ای است که فرد درگذشته به آن مبتلا بوده است.در این هنگام شناسنامه بهداشتی به یاری درمانگر می‌آید و او می‌تواند،علائمی را که پس از مصرف دارو بروز می‌کند،به مراجعه‌کننده گوشزد کند.
عود علائم بیماری‌های گذشته،نشان از آن دارد که دارو به‌طور مناسب انتخاب گشته و بیماری‌ها به نحوی ریشه‌ای در حال رها کردن بدن می‌باشند.
در حقیقت تمامی علائم از آخرین مورد بیماری در زمان حاضر تا اولین بیماری در زمان‌های گذشته طبق عکس زمان در بیمار،خود را آشکار می‌کنند.به‌طور مثال بدن فرد،ابتدا علائم بیماری در یک سال پیش را نشان می‌دهد و سپس پس از مدتی علائم ناشی از بیماری در ده سال قبل را مشخص می‌کند. زمان عود علائم حدوداً چند ساعت یا یکی دو روز است و فقط در دو درصد افراد احتمال بروز دارد.

سم‌زدایی:
دفع سموم بدن یکی از اهم کاربردهای طب هومیوپاتی به‌منظور درمان است و به‌صورت لایه به لایه انجام می‌گیرد. در پزشکی مدرن نیز این مرحله در بهبودی بیماری موردتوجه قرار می‌گیرد که به آن علائم ثانویه میگویند.
بر طبق آنچه متخصصین هومیوپاتی ذکر کرده‌اند،درصورتی‌که درمان موفقیت‌آمیز باشد،نخست علائم جدی و وخیم‌تر از بین می‌روند و پس‌ازآن علائم دیگر. به دلیل آنکه عوارض ذهنی_روانی مهم‌تر می‌باشند،در هفته اول آرامش اعصاب و روان و تعادل در رفتار و کردار حاصل می‌آید و پس آن علائم فیزیکی و دردهای عضلانی،بهبود می‌یابند.
این پدیده در بیماری‌های مزمن بروز می‌کند و در بیماری‌های حاد در صورت استفاده از داروهایی با غلظت کم،نخست عوارض جسمانی سریع‌تر درمان‌ می‌شوند.
سموم به طریق گوناگونی به بدن راه می‌یابند:
تغذیه
محیط‌زیست

تغذیه:
در صورت استفاده از غذاهایی که با بدن،هم انرژی نیستند،سموم در پیرامون سلول‌ها تجمع پیدا می‌کنند. برای آنکه از تغذیه مناسب و هم انرژی با بدن خود بهره بگیرید،به بخش پیشگیری این مطلب که یکی از ساختارهای عمده چرخه کل‌نگر پزشکی است،رجوع کنید. با تعیین نوع بدن (واتا،پیتا و کافا) سلامت تغذیه‌ای خویش را (منظور رژیم غذایی نیست) تضمین نمایید.عواملی چون غذاهای آلوده،مشروبات الکلی،دخانیات،مواد مخدر،مواد شیمیایی رنگی در غذاها و یا حتی استفاده از قند،شکر سفید و فلزاتی چون جیوه،نقره،سرب و بسیاری از مواد دیگر برای انواع بدن‌ها،سم می‌باشند.

محیط‌زیست:
در محیط پیرامون،تمامی ابزارهای الکتریکی،تلفن‌های بی‌سیم و تلفن‌های همراه بسیار خطرناک می‌باشند زیرا با ایجاد اختلالاتی در میدان مغناطیسی و الکتریکی مغز،عملکرد طبیعی سلول‌های مغزی را مختل می‌کنند و صدمات جبران‌ناپذیری را به سیستم عصبی وارد می‌سازند. به‌منظور خارج‌سازی سموم از بدن علاوه بر داروهای هومیوپاتی،ورزش و حرکات بدنی به همراه نوشیدن مقدار زیادی آب نیز توصیه می‌گردد. درصورتی‌که بازده و میزان کارکرد کلیه‌ها بالا باشد،سموم از طریق ادرار و در غیر این صورت از لا بلای بافت پوستی با ایجاد جوش‌ها،لکه‌ها و خارش‌های مداوم دفع می‌گردند.

رژیم غذایی در حین درمان:
درمانگران هومیوپات پس‌ازآنکه داروی مناسب را تشخیص دادند از بیمار می‌خواهند که پس از تجویز داروها از رژیم غذایی خاصی در حین درمان هومیوپاتی استفاده کنند.
دکتر هانمان برخی از غذاها و نوشیدنی‌های ممنوع در حین درمان را چنین فهرست بندی کرده است؛
از قهوه،چای گیاهی،مشروبات الکلی و مایعات عطرآگین اجتناب گردد.
گل‌های معطر در محیط خانه فرد تحت درمان با داروها مجاورت پیدا نکند.
از داروهای شوینده معطر دندان استفاده نشود.
اغذیه با ادویه‌های بسیار معطر و گیاهان دارویی خام مصرف نشود.
از مصرف مارچوبه،کرفس،پیاز،سیر،پنیر کهنه و گوشت‌ها پرهیز گردد.
از قند و شکر سفید استفاده نگردد.
از اتاق‌های گرم،لباس‌های پشمی وزندگی در محیط‌های بسته اجتناب شود.
از استعمال هرگونه دخانیات و مواد مخدر خودداری شود.
از مصرف داروهای آنتی‌هیستامین،داروهای کورتن دار و پمادهایی مانند ویکس پرهیز گردد.
برای دستیابی به‌سلامتی کامل در درمان هومیوپاتی،پنج مرحله فوق در نظر گرفته‌شده است.
ساموئل هانمان شروط میل ‌‌به درمانی موفق را سه اصل اساسی ذیل بیان می‌کند:
سرعت در درمان
آرامش روانی
دوام و استمرار